کد مطلب:47296 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » قرآن

منظور از مثال، در آية 28 سورة روم چه بوده و هدف از آن چيست؟

خداوند متعال، در آية فوق ميفرمايد: ضَرَبَ لَكُم مَّثَلاً مِّنْ أَنفُسِكُمْ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَـَنُكُم مِّن شُرَكَآءَ فِي مَا رَزَقْنَـَكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ سَوَآءٌ تَخَافُونَهُم...; خداوند مثالي از خودتان براي شما زده: آيا ]اگر مملوك و بردهاي داشته باشيد[ اين مملوكهايتان هرگز شريك شما در روزيهااي كه به شما دادهايم ميباشند، آنچنان كه هر دو مساوي باشيد و از تصرف مستقل و بدون اجازة آنها بيم داشته باشيد، آن گونه كه در مورد شركاي آزاد بيم داريد؟... خداوند اين مثال را براي بطلان پندار مشتركين و به عنوان دليلي بر نفي شرك آنها زده است، زيرا مشركان شركايي از جنس مخلوقات را به عنوان رب و اله، پرستش ميكردند آن مثال اين است كه آيا در بين غلام و كنيزان شما، غلام و كنيزي يافت ميشود كه در اموالي كه خدا براي شما روزي كرده، با شما شريك باشند؟ آيا ميتوان تصور كرد با اين كه آنها مملوك شما و شما مالك آنها هستيد، مملوكتان آن چنان با شما شريك شود كه بترسيد بدون اجازه و رضايت شما در اموالتان شركت كنند، همان گونه كه در مورد شركاي غير كنيز و آزاد، ميترسيد كه مبادا در اموال يا ميراثتان تصرف كنند؟

وقتي در مورد بردگانتان كه مِلك مجازي شما هستند، اين چنين امري را نادرست و غلط ميدانيد، پس چگونه بعضي از مخلوقات مثل عيسي مسيحغ يا فرشتگان و جن و بتها را كه ملك حقيقي خدا هستند، شريك او ميپنداريد؟

هدف از ذكر مثالهاي روشن كه برخاسته از متن زندگي انسانها بوده اين است كه انديشه خود را به كار اندازيد و لااقل چيزي را كه حتي براي خود نميپسنديد، براي خداوند متعال نيز نپسنديد!(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 16، ص 412، دارالكتب الاسلامية / تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ترجمة سيد محمد باقر موسوي همداني، ج 16، ص 279، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي.)